hakkında şirket haberleri Tip 1 Afrika domuz vebası suşu

Afrika domuz hastalığı, ulusal domuz endüstrisine büyük bir tehdit oluşturan Afrika domuz hastalığı virüsünden kaynaklanan son derece bulaşıcı bir domuz hastalığıdır.ve daha sonra ülkede genotip I ASF tespit edildiği bildirildi..

Afrika Domuz Hastalığı Virüsü Tipi 1'in Genomik Analizi

Genomik Analiz

Haziran 2021'de, Shandong ve Henan eyaletlerinde iki domuz çiftliğinde semizleme domuzlarında kilo kaybı, aralıklı ateş, cilt ülserleri ve artrit de dahil olmak üzere kronik enfeksiyon belirtileri ortaya çıktı.Sporadik ölümler de gözlemlendi.Lenf düğümleri ve dalağı içeren numuneler, dört ölü domuzdan alınmış ve ASFV testi için CNASFPL'ye gönderilmiştir.

Viral p72 genini hedefleyen qPCR testi, tüm numunelerin ASFV pozitif olduğunu doğruladı. p72 geninin daha fazla dizilim analizi, bu numunelerde bulunan ASFV suşlarının tip 1'e ait olduğunu ortaya çıkardı.Daha sonra, Shandong ve Henan eyaletlerindeki domuz çiftliklerinden alınan örneklerden, Pig/Shandong/DY-I/2021 (SD/DY-I/21) ve Pig/Henan/ZZ-P1/2021 (HeN/ZZ-P1/21) olarak adlandırılan iki ASFV genotipi izole edildi.

Şekil 1 SD/DY-I/21 ve HeN/ZZ-P1/21'in filogenetik analizi ve Avrupa ve Afrika'dan erken genotip I izoleleriyle karşılaştırma

Çinli I genotip ASFV suşları SD/DY-I/21 ve HeN/ZZ-P1/21'in tüm genotip dizimi, onların Portekizli I genotip suşları NH/P68 ve OURT88/3 ile aynı kladeye ait olduklarını ortaya çıkardı.ama Çin'den gelen önceki genotip II suşlarından önemli ölçüde farklıHer iki suşta da 10 ORF silinmesi (örneğin, MGF_360/505 aile genlerinde) ve 5 ORF kesilmesi (örneğin, CD2v protein geninde EP402R), potansiyel olarak azalan virülense ile ilişkilidir.NH/P68 ile karşılaştırıldığında, SD/DY-I/21 ve HeN/ZZ-P1/21 her biri 18 tek nükleotid mutasyonuna (12-13 amino asit değişikliği) ve büyük delesiyonlara (örneğin, HeN suşundaki MGF_110-4/5L'de 686-bp delesiyon) sahiptir.İki suşun B602L genlerinin CVR spektrumları eşsizdi., ve aralarında önemli genomik farklılıklar vardı (örneğin 23 ORF mutasyonu ve 700 bp silme),Bu durumun bağımsız bir şekilde ortaya çıktığını ve kaynağı tespit etmek, önlemek ve kontrol etmek için daha sıkı bir izlemeye ihtiyaç duyulduğunu öne sürüyor..

SD/DY-I/21 türünün klinik belirtileri 1

Klinik belirtiler

#01 Hayvan deneyleri

Her domuz 28 gün boyunca vücut sıcaklığının değişimi ve anoreksi, depresyon, ateş, mor deri, sarsılmış yürüyüş, ishal ve öksürük gibi semptomlar için günlük olarak izlendi.

#02 Vücut ısısının değişmesi

SD/DY-I/21 suşları kas içine aşılandı ve vücut sıcaklıkları günlük olarak ölçüldü. 3 ila 18. gün boyunca, test edilen tüm domuzlarda değişen derecelerdeki aralıklı ateş gösterildi.Düşük doz grubunda, sadece bir birlikte yaşayan domuzun 26. günde ateşi ortaya çıktı, yüksek doz grubunda ise, birlikte yaşayan her iki domuzun da 23. günde ateşi ortaya çıktı.

Genotip I ASFV izolatı SD/ DY- I/ 21 ile enfeksiyon tüm aşılanmış gruplarda aralıklı ateşe neden oldu (enfeksiyon sonrası 3 ila 18. gün).Yüksek doz grubunda (106 TCID50) daha belirgin semptomlar gösterildi (genelleştirilmiş papular döküntüler dahil)., artrit ve deri nekrozu), ancak tüm domuzlar 28 günlük gözlem süresini atlattı.Oral tamponlarda viral DNA sürekli olarak tespit edildi (en erken 5. gün), rektal tamponlar (7 gün) ve kan (7 gün) 28 günden fazla süredir, bu da uzun süreli viral çoğalmayı ve dökülmeyi gösterir.

#03 Belirtiler

Kurtulan domuzlarda papüller (A, B), deri nekrozu (B, C) ve arka bacak eklemleri (B, D). 10. gruptaki bir domuz (No. 3) hastalandı ve enfeksiyon sonrası 16. günde öldü.Nekropsi burun kanaması ve dalağın tıkanması ve şişmesi ortaya çıkardı., karaciğer ve lenf düğümleri.

Genotip I ASFV izole SD/DY-I/21 temas yoluyla bulaşılabilir ve enfekte olan domuzlarda kronik semptomlar (hızır, artrit ve cilt lezyonları) görülür.Viral DNA, oral tamponlarda erken ve sürekli olarak tespit edilir (enfeksiyondan 5-9 gün sonra)Enfekte domuzların dokularında (toz, akciğer ve kemik iliği) yüksek viral yükler görülür.virüs akciğerler ve bademcikler gibi dokularda düşük seviyelerde bulunur.Bununla birlikte, tüm maruz kalan domuzlar hayatta kaldı, bu da bulaşma verimliliğinin sınırlı olduğunu ancak kalıcı enfeksiyonun mümkün olduğunu göstermektedir.

03

Domuzlarda SD/DY-I/21'in çoğaltılması ve detoksifikasyonu

Çoğaltma ve Detoxification

Oral ve rektal tamponlar ve kan numuneleri her iki günde bir domuzlardan toplandı ve qPCR ile viral DNA için test edildi.

Şekil 3: Ağızda, dışkıda ve kandaki toksinler

Ağız hala ilk olarak detoksifiye ediliyor, ama CT değerleri 30'un altında.

Şekil 4 Virüs taşıyıcı durumu ve antikor dönüşümü

A, yatay eksten kalbi, karaciğeri, dalağı, akciğeri, böbrekleri, bademcikleri, göğsünü, adrenal bezlerini, kemik iliğini, eklem sıvısını, LN1 bağırsak lenf nodlarını, LN2 inguinal lenf nodlarını,LN3 boyunaltı lenf düğümleri, LN4 bronşal lenf nodları, LN5 gastrohepatik lenf nodları ve LN6 mediastinal lenf nodları.

Genotip I ASFV SD/DY-I/21 suşuyla enfeksiyon geçirdikten sonra,Hem aşılanmış hem de temas eden domuzlarda p72 proteine karşı IgG antikorları üretildi (yüksek doz grubunda 7. günde ve düşük doz grubunda 9. günde tespit edildi)Antikor seviyeleri zamanla arttı. İletişim domuzları enfeksiyondan 21-27 gün sonra sero dönüştürüldü, bu da virüsün temas yoluyla bulaşabileceğini doğruladı.Virüs, domuzun vücudunda çoğalır ve uzun süre dışarı atılır.. Viral DNA, oral ve rektal tamponlarda ve kandaki 28 günden fazla bir süre boyunca sürekli olarak tespit edilir ve enfekte olmuş domuz dokularında (toz, akciğer, lenf nodları vb.) viral yük yüksektir.kronik enfeksiyon sırasında virüsün çoğalmaya ve dökülmeye devam ettiğini gösterir, bulaşma riskini arttırır.

04

Özet

Özetle

Afrika domuz hastalığı genotipi 1 suşları yüksek ölüm oranına, yavaş bir gidişatına, çeşitli ve sinsi klinik tezahürlere sahiptir, kronik enfeksiyonlara neden olabilir ve son derece bulaşıcıdır.