bedrijfsnieuws over [Recent onderzoek] Een uitgebreide analyse van moleculaire kenmerken en antigenische epitopen van Porcine Epidemic Diarrhee

Op 8 oktober 2025 publiceerde een onderzoeksteam van het Instituut voor Zoonosen van de Jilin Universiteit en de Xinjiang Research Group een nieuwe studie over het porcine epidemic diarrhea virus (PEDV) in *Frontiers in Veterinary Science*, waarin systematisch de epidemische trend, moleculaire kenmerken en veranderingen in antigenische epitopen van PEDV in China van 2022 tot 2025 werden onthuld.

Onderzoeks hoogtepunten

* Met betrekking tot 20 provincies in heel China werden in totaal 2346 monsters getest, met een PEDV-positiviteitspercentage van 43,3%.

* Genotypering toonde aan dat G2c de huidige mainstream subtype is geworden.

* Meerdere mutaties werden gevonden in belangrijke neutraliserende epitopen van het S-eiwit (COE, SS2, SS6, 2C10).

* Voor het eerst werd een nieuwe potentiële N-glycosylatieplaats (positie 302) ontdekt in de Xinjiang-stam.

* Zeven lineaire en twee conformationele antigenische epitopen werden voorspeld, wat nieuwe doelen biedt voor de ontwikkeling van vaccins.

Deze studie geeft aan dat de huidige circulerende stam, vergeleken met de klassieke vaccin stam CV777, slechts 92,71%-94,99% nucleotide- en aminozuurovereenkomst vertoont in het S-eiwit, wat suggereert dat de beschermende werkzaamheid van bestaande vaccins mogelijk afneemt. Continue mutatie van het virus in belangrijke antigenische regio's kan immuunescaping verergeren.

Inleiding

PEDV is een significant coronavirus dat de wereldwijde varkensindustrie bedreigt en diarree, braken en uitdroging veroorzaakt bij varkens van alle leeftijden, met extreem hoge sterftecijfers bij zogende biggen. Sinds de opkomst van hoogpathogene varianten in 2010 staat de epidemische preventie en bestrijding in China voor voortdurende uitdagingen.

Dit nieuwste onderzoek, voltooid door professor Mo Xiaobing en onderzoeker Li Tianzeng's team aan de Jilin Universiteit in samenwerking met een onderzoeksteam in Xinjiang, beschikt over een grote steekproefomvang, brede dekking en diepgaande mechanistische analyse. Het vertegenwoordigt een belangrijke prestatie op het gebied van PEDV-onderzoek in 2025 en bezit een hoge academische geloofwaardigheid.

Resultaten van het onderzoek

1. Epidemiologische trends:

Het totale PEDV-positiviteitspercentage in China van 2022 tot 2025 was 43,3%, waarbij zes provincies, waaronder Liaoning, Anhui en Guangxi, positiviteitspercentages van meer dan 60% hadden. Xinjiang, Zuid-China en Noordoost-China waren gebieden met een hoge incidentie.

Figuur 1. Porcine epidemic diarrhea virus (PEDV) infectie en de geografische verspreiding ervan bij patiënten die zijn overleden aan diarree.

(A) Staafdiagram toont het PEDV-positiviteitspercentage in elke provincie, en lijngrafiek toont de boven- en ondergrenzen van het 95% betrouwbaarheidsinterval. (B) Geografische verspreiding van PEDV. Kleuren van groen naar rood geven een toenemend positiviteitspercentage aan.

2. Genotypische kenmerken:

Van de 15 gesequencede stammen was er 1 van het G1c-subtype, 4 van het G2b-subtype en 10 van het G2c-subtype, wat bevestigt dat G2c het dominante subtype is geworden.

Figuur 2. Fylogenetische boom van het PEDV S-gen

Rode pentagrammen vertegenwoordigen sequenties verkregen in deze studie. Verschillende kleuren vertegenwoordigen verschillende genotypen.

3. Variatie in sequentie:

De nucleotide- en aminozuurhomologie van het S-gen van de gesequencede stam en de klassieke vaccin stam CV777 was slechts 92,71%-94,83% respectievelijk 92,89%-94,99%. Verschillende gradaties van mutaties werden waargenomen in belangrijke neutraliserende epitopen (COE, SS2, SS6, 2C10).

Figuur 3. Vergelijking van belangrijke antigenische epitopen van PEDV S-eiwit

De groene, oranje, blauwe en gele gebieden komen overeen met de antigenische epitopen COE, SS2, SS6 en 2C10.

4. Antigenische epitopen en glycosylatie kenmerken:

Zeven geconserveerde antigenische regio's, waaronder 31-54aa, werden voorspeld. Een nieuwe N-glycosylatieplaats op positie 302 (NKTI) werd gevonden in de PEDV/XinJiang/2 stam. De afwezigheid van glycosylatieplaatsen in sommige stammen kan verband houden met immuunescaping.

Figuur 4. Voorspellingsresultaten van potentiële specifieke N-glycosylatieplaatsen in het S-eiwit van 15 PEDV-stammen en vaccin stammen.

De verticale as vertegenwoordigt de stamnaam en de horizontale as vertegenwoordigt de aminozuurplaats. Blauwe gebieden geven identieke N-glycosylatie op dezelfde aminozuurplaats aan, en rode gebieden geven verschillen aan.

Figuur 5. Visualisatie van geconserveerde regio's van continue epitopen in de native trimere toestand van het S-eiwit.

(A) Aminozuursequentie-uitlijning van de gesequencede stam en vaccin stam in de voorspelde epitopenregio. (B–E) Visualisatie van geconserveerde antigenische epitopen. Blauwe, groene en witte gebieden vertegenwoordigen respectievelijk de ketens A, B en C van het S-eiwit trimeer. Gele bollen geven potentiële antigenische epitopenregio's aan met scores groter dan 0,7. (F) Uitgebreide weergave van belangrijke aminozuurplaatsen op de S-eiwitmonomeer, waarbij rode gebieden belangrijke aminozuurplaatsen op de S-eiwitmonomeer vertegenwoordigen.

Figuur 6. Visualisatie van geconserveerde regio's van continue epitopen in de native trimere toestand van het S-eiwit.

(A) Aminozuursequentie-uitlijning van gesequencede en vaccin stammen in voorspelde epitopenregio's. (B–E) Visualisatie van geconserveerde antigenische epitopen. Blauwe, groene en witte gebieden vertegenwoordigen respectievelijk de ketens A, B en C van het S-eiwit trimeer. Gele bollen geven potentiële antigenische epitopenregio's aan met scores groter dan 0,7. (F) Uitgebreide weergave van belangrijke aminozuurplaatsen op de S-eiwitmonomeer, waarbij rode gebieden belangrijke aminozuurplaatsen op de S-eiwitmonomeer vertegenwoordigen.

Samenvatting

Deze studie heeft niet alleen de moleculaire epidemiologische kaart van PEDV in China van 2022 tot 2025 bijgewerkt, maar heeft ook de variatietrends van belangrijke antigenische epitopen en immuunescaping-mechanismen onthuld.

De resultaten geven aan dat bestaande vaccin stammen (zoals CV777) significant verschillen van circulerende stammen, wat suggereert dat het nodig is om vaccins van de volgende generatie te ontwikkelen op basis van het G2c-genotype om de uitdagingen van preventie en bestrijding aan te pakken die worden veroorzaakt door de continue evolutie van het virus.